WIE BEN IK ?

 

Wie ik ben is eigenlijk van weinig belang.... Het belangrijkste is dat je door mij jezelf leert kennen, dat ik jouw spiegel ben, een liefdevolle katalysator, waardoor jij dichter bij jezelf komt.

 

Maar omdat het wel zo de gewoonte is, stel ik me dus even voor en leg ik uit waarom ik doe wat ik doe...

 

Het lijkt alsof ik altijd al meer begaan was met de wereld en hoe die aanvoelde, dan met mezelf. Wat ik zelf wou leek me ondergeschikt aan wat er werkelijk nodig was, of was er op zijn minst mee verbonden. Ik herinner me dat de levenswijze van "ontwikkelingshelpster" ergens in een ver land me heel erg aansprak, documentaire-maakster diep in de natuur, paardenfluisteraar, of archeologe op zoek naar mysterie. Er was een fascinatie voor vreemde of voorbije culturen die als thuis voelden, zoals de Egyptische, het Nabije- en Midden Oosten, de oorspronkelijk "Amerikaanse" culturen,... en hoe deze allemaal verbonden leken. Ik zag 1 aardbol, 1 mensheid, 1 universum, maar ik zag ook verdeeldheid, die zich uitte buiten en binnenin mezelf.

 

In de ontdekkingsreis van mijn jonge leven kwam ik er vooral achter wat ik niet wou (hoewel er ook een portie avontuur in aanwezig was), maar voelde op zeldzame momenten nog altijd de roep van mijn ziel. Ik zag hoe het leven niet was wat ik ervan verlangde, hoe heel veel van wat wij van de realiteit gemaakt hebben ons beperkt in de plaats van laat groeien, hoe we onze oorsprong en thuis, de Aarde, en ons eigen lichaam, uitputten en vervuilen, in de plaats van ze te eren, lief te hebben en te verzorgen. Hoe we het leven denken te doorgronden met wetenschap en ratio, maar het wonder vergeten. Maar af en toe sprankelde de magie van het sterrenstof dat we zijn tussen die inzichten door. Dan voelde ik dat er meer is tussen hemel en aarde, dat we meer zijn dan we denken, dat onze mogelijkheden mooier zijn dan waartoe we ons beperken, dat er misschien geen religie, maar wel spirit is, en hart, en sacredness, die universele spark die in alles en iedereen aanwezig is.

Nu zie ik dat de realiteit nog altijd even magisch is als hoe ik ze toen als kind zag. Nu herinner ik me ook dat we onszelf pas echt dienen wanneer we de wereld dienen en omgekeerd. Dat klinkt misschien heel groot maar kan zich uiten in de kleinste dingen, of in stilte, in een intentie. Door deel te zijn van het grote geheel vinden we onze plaats erin, horen we er thuis en creëren we mee een geheeld collectief bewustzijn. Maar dat kunnen we pas wanneer we echt naar onszelf gaan luisteren en onszelf graag genoeg zien.

 

Mijn "professionele parcours" (ik had altijd al een intuïtieve afkeer van het woord 'carrière' en vond het absurd dat succes in het leven enkel daaraan gelinkt leek) is nogal divers. Ik was model, vanuit een onbewust verlangen gezien, en gehoord, te worden. Om mijn innerlijk expressie te geven draaide ik de rollen om en werd styliste, waarbij ik af en toe mijn engagement kon uitdrukken, maar toch voornamelijk meedraaide in de wereld van holle consumptie die ik in mijn diepste wezen verafschuwde. Toen ik die wereld vaarwel zei, begon de zoektocht naar de manier waarop ik mezelf wel kon uitdrukken in wat ik professioneel deed. Een tweedehands kleding-winkel, een opleiding Voedings-en Gezondheidsconsulent, een biologische groenteboerderij, een documentaire-reeks over filosofie, en het schrijven van het boek genaamd 'Re-Wilding, een zoektocht naar een vrouwelijk wereldbeeld' waren daar de uiterlijke verschijnselen van. Mijn innerlijke wereld vroeg echter om meer aandacht dankzij een burn-out. Ik ging terug op zoek naar mezelf, onder al de maatschappelijke lagen die ondertussen mijn ziel bestoften. Mijn twee dochters waren uiteraard ook onlosmakelijk deel van mijn groeiproces als mens en als vrouw. Alsook een liefdevolle scheiding. Een onderzoek naar wat Liefde betekent, wat community is, hoe we verweven zijn met de wereld rondom ons, en vooral veel voelen en luisteren. Mezelf zoeken en vinden was en is een uitdagend en transformerend proces, maar de beloning is groter dan mezelf. De beloning is verbondenheid.

Daar wil ik jou dan ook heel graag naartoe begeleiden.

​

De cirkel is rond, ik ben nog altijd dat kleine meisje dat "de wereld wil veranderen", maar ook een volwassen vrouw die weet dat dat té veel is voor één mens, maar dat dienen door onszelf te zijn wel het mooiste is dat we onszelf en elkaar cadeau kunnen doen. En dat ik het niet alleen hoef te doen.

Ik kijk ernaar uit jou te ont-moeten...